Sunday 24 August 2014

నదీ మూలం లాంటి ఆ ఇల్లు - మూడో వేప చెట్టు

నదీ మూలం లాంటి ఆ ఇల్లు - మూడో వేప చెట్టు
ఇప్పటికే మిత్రుల పుస్తకాలు చాలా చదవాల్సినవి ఉన్నాయి అనుకొంటూ హైదరబాదు నుంచి తెచ్చుకున్న ఐదు పుస్తకాలు అల్మారాలో సర్దబోతూ ఆగాను, అందరూ captain అని పిలుచుకొనే కవి సంగమం కురువృద్దుడు యాకూబ్ లోతైన కళ్ళు కాసేపు ఆలోచనలో పడేసాయి. 14ఏళ్ళ క్రితం పట్టుదలకు పోయి ఇల్లు వదిలి ఇల్లాలి పోరు బరించలేక అప్పుడప్పుడూ ఇంటికి వెళ్ళి వస్తుండే నన్ను "జీవ నది" లాంటి మనిషి చేతులు కట్టుకు నిలుచున్న తీరు ఒక్కసారిగా నన్ను నాలోంచి బయట నుంచి నాలోకి నన్ను స్థిమితం లేని ఊయలని చేసింది, స్థిరత్వం చిక్కక వ్యాకులత కలిగింది.
శుక్రవారం కదా పూజకి పూలూ పళ్ళూ కొనడానికి వెళ్ళింది ఇల్లాలు. చేతిలో ఏలాగూ పుస్తకం ఉంది కదా T.V కట్టేసాను. అన్న సామిడి జగన్ రెడ్డి గారి ముంది మాట సుదీర్ఘంగా చరిత్ర సహితంగా కొనసాగటం అతిశయోక్తి ఏమాత్రమూ కాదు, జగనన్న మాటల్లోనే Dr.యాకూబ్ "కాలం రచించుకొన్న కవి" చరిత్రగా రాయదగిన మనిషి.
నాకొక పాత అలవాటుంది. పుస్తకాన్ని ఒకసారి బొటన వేలితో అలా పై నుంచి లాగి అప్పుడు వచ్చే శబ్దంలోని లయని ఆస్వాదించే దుగ్ద మానుకోలేనిది, ఈ సారి అలా కాలేదు యాదృచ్చికంగా 75వ పేజీ దగ్గర ఆగిపోయింది సంబమాశ్చర్యంగా 74వ పేజీలో " నదీ మూలం లాంటి ఆ ఇల్లు!" కవిత ఉంది.
ఒకటికి రెందుసార్లు మళ్ళీ మళ్ళీ చదివాను యాకూబ్ ఎప్పుడో "జీవితంలోంచి కవిత్వం రాయాలి" అన్న మాట పదే పదే గుర్తుకొచ్చింది. ఒక స్వచ్చమైన జ్ఞాపకం " కలల్లోనూ అవి సంచరిస్తున్నప్పుడు ఏడుస్తూ లేచి, పక్కలో తడుముకొని"...సాదారణంగా నిద్రలో లేచి పక్కలో ఏమి తడుముకుంటాం మనం కళ్ళ జోడో ఫొనో, పిల్లలనో, బార్యనో ఒక్కో మనిషి ఒక్కో రకంగా వెదుక్కుంటాం, ఇక్కడ ఓ నిముషం "కవే ఆ ఇల్లు - ఇల్లు కవి రూపం" ఎత్తుగడ వలన అయిఉండవచ్చు ఇలాంటి ఆలోచనలు కొన్ని కలిగాయి. ఎత్తుగడలో.....
ఇల్లంటే చిన్నపటినుంచీ నాలోనే నిద్రిస్తున్న ద్వారభందం
చిన్ని చిన్ని కిటికీలు రెండు
కొన్ని దూలాలు, వాకిట్లో ఎదుగుతున్న కొడుకులాంటి వేపచెట్టు
అన్న కవి
అప్పటికికవి ప్రేమిస్తాయి
ఇంకా నాలో మిగిలి ఉన్నందుకు అవి నన్ను క్షమిస్తాయి.
అని తనని తాను అనునయించుకొంటాడు.
"ఇంకుతున్నప్పుడు నన్ను సాకిన రుణంతో వాటిని మోస్తున్నాను" అంటూ కవి "ఋణమేదో అంతుబట్టని రహస్యమై కలల్ని ముట్టడిస్తుంది.గాయాల సౌంద్ర్య రహస్యమేదో చిక్కని ప్రశ్నలా వెంటాడుతుంది" అన్నప్పుదు గుండె బరువెక్కుతుంది.
ఈ కవితని నేను నాలుగైదు రకాలుగా ముందునుంచి వెనుకకి వెనుకనుంచి ముందుకి మద్య నుంచి మద్యలోకి ఒకసారి ఇలా కూడా చదివా....
ఊళ్ళో ఇప్పుడెవరూ లేరు వృద్దాప్యంలో ఉన్న ఇల్లు తప్ప
అక్కడున్నదంతా ఖాళీ ఖాళీ నేలే కావచ్చు
అక్కడొక జీవితం ఉంది
ఇలా ఎలా ఎటునుంచి చదువుకున్నా ఈకవిత ఎక్కడా తడబడదు మూలం నుంచి విడివడదు.
జీవితం కవిత్వమైనప్పుడు కవిత్వం కవీ ఒకటే కాబడతారు, కవి స్వబావం మనస్తత్వం కవిత్వం స్పస్టపరుస్తుంది. ముగింపులో కొసమెరుపై "చాలా చోట్లకు" (తనకు వెన్నుదన్నుగా నిలిచిన చోటుకల్లా) అన్నప్పుడు Dr.కవి యాకూబ్ గారి సంస్కార విస్తృతి స్పస్టమౌతుంది.
చాలా చోట్లకు వెళ్లలేకపోవడం క్షమించలేని నేరమే,
మరీ ముఖ్యంగా నదీ మూలం లాంటి ఆ ఇంటికి.
ఇప్పటికి ఒక కవితే చదివాను...మళ్ళీ కలుద్దాం
సశేషం,
మీ
మూడో వేప చెట్టు
వర్మ.కలిదిండి.
99489 43337

No comments:

Post a Comment