Monday 11 August 2014

కె.ఎన్.వి.ఎం.వర్మ//తులాభారం//

కె.ఎన్.వి.ఎం.వర్మ//తులాభారం//

సంద్రపు ఒడ్డున తీరంలో మిగిలిపోయిన తడి నీకళ్ళలో చూడలేదనుకోకు

నీకన్నా ఇంకా చిన్నపిల్లని వెదుకుతున్నాను
చెతిలో బ్యాగుల్ని నేనంటే నేను తల్లుల్లా పట్టుకోస్తానన్నాకూతురు
పొట్టని కౌగలించుకొని ముద్దు పెట్టుకున్నట్టు
నేనిన్ను భర్తనై ప్రియుడినై ఆలింగనం చేసుకోలేను
కొడుకులా నువ్వు పెంచనూ లేదు
నే నీలా చినుకును కాను
వర్షాన్ని కాను
సెలయేరును కాను, జీవనదిని కాను
సాగరాన్ని కాను, వ్యక్తాన్ని అంతకన్నాకాను
నే నాలా
నేల గుండెల్లో దిగమింగుకొని
ఊట చెరువు సమతుల్యం కోసం ఉబికి వచ్చేవాణ్ణి

బిళ్ల పెంకు విసిరి కప్పాట ఆడుకున్నా
కడవల కొద్దీ దాహార్తి తీర్చుకున్నా
రేవులో పసుపు పాదాలు కాళ్ల పసిడి పట్టాలు చూసి
కలువల్లే పూసే బురదని.

ప్రియుడిని కాలేక పోయానని
భర్తగా బరించలేక పోయానని
కార్తీక దీపం నా దేహం మీద వదిలినప్పుడు
నిశ్చల తటాకం మీద నీ ప్రతిబింబమే కనిపిస్తుంది.

చిన్నారీ
అన్నీ నేర్పాలనుకొనే తండ్రిని కదూ
నీకెన్నటికీ అర్ధం కాను.

భార్యవి కదూ
నువ్వూ ప్రియురాలివీ కాలేక పోయావు....02.08.2014.

No comments:

Post a Comment